O gran circo galego

"Hai unha desvergonza total na mediocridade bloqueira que dirixe actualmente o partido, i é que como se percibe nas declaracións de Quintana, a visión parcial da realidade que orixina o crer que o nacionalismo é a solución total de toda índole de problemas, ergo o Bloque como único representante da tendencia é o salvador final do destino de Galiza, causa en definitiva a omisión inconsciente de todo erro gubernamental. Se ben moito peor sería a omisión consciente, tamén ben certo é que de xente máis sagaz sería iso indicativo."

Lido en internet

Engadiría que ningún fundamentalismo é bo e un pouco de sentido crítico vennos ben a todos. Parece que nos tempos de hoxe criticar ó Bloque significa ser fraguista ou pepero (¿?) e estar metido na conspiración PP-LaCoz-Sionistas-Españolistas. O pensamento único, tan típico da dereita como util na esquerda apropiase agora do recuncho nacionalista.

Eu non teño claro a quen votar e si o vou facer. Semprei pensei que a democracia e unha farsa, un engano que reduce a dúas ou tres as posibles solucións a un conflicto. Duas ou tres solucións e sempre os mesmos beneficiados.

E si leiches ata aqui e estas buscando unha resposta ou esperando que diga algunha palabra maldita, sinto decirche que non, non teño a túa resposta. E por suposto, non direi a palabra maldita.

Foto: O gran circo Galego

Google analytics e as fontes de tráfico

Non entendo o enfado de algúns ó descubrir a forma na que Google Analytics contabiliza as fontes de tráfico . De todos era coñecido a sobreponderación que fai google con certos tipos de tráfico, e intuible cara a que lado estaba inclinado o sesgo. Ademais, estaba ampliamente documentado e citado en moitos posts sobre google analytics. Eu tamén penso que acaducidade da cookie en 6 meses e un pouco exaxerada, pero dino ben clariño, e unha "feature" e así debe ser considerada no analise dos datos.

Pero pola miña impresión, no mundo dixital a poucos lle importan este tipo de cousas namentres as cifras aparezan infladas coma binchas. Supoño que a quen vende aire, vapor ou fume convenlle mais notoriedade, ainda que sexa a costa da verdade.

As apariencias enganan... cada vez mais.

O conflicto palestino e Mahmoud Darwish

Gustoume descubrir a Mahmoud Darwish, poeta palestino que me recomendou Celsiño. Perdome nas súas palabras, tentando adiviñar parte do que nos quere contar, tentando descubrir unha cultura que me é totalmente allea. E decatandome de canto mundo descoñecido me queda por coñecer.

Topome coa mellor descripción do conflicto palestino que lera nunca. Visto por un dos afectados, pero cunha obxetividade que asombra. E sobre todo, cunha claridade que non lle viría mal a todolos políticos involucrados que poñen pegas para que Palestina e Israel convivan en paz.

Pienso: quizá sea un asesino, o quizá

uno que habrá pensado que yo soy un asesino.

Él tiene miedo, ¡y yo también!

Extraido do poema de Mahmou Darwish "Él está tranquilo"

Poema completo en "El Pais"

A ética de Charles Darwin

Hoxe cumplense 200 anos do nacemento de Charles Darwin, científico responsable da Teoría da evolución, ou mellor dito de parte de ela.

Polo que sabemos, poucos poderían adiviñar que aquel rapaz de 22 anos que se embarcou no beagle para dar a volta ó mundo, sería un dos persoaxes amais influintes do milenio. As cronicas din que Darwin era un pouco patoso, inseguro e temeroso... un pouco pailán que diriamos hoxe en día. A miña teoría e que o seu mestre Henslow embarcouno para se desfacer de el, ainda que é posible que xa coñecera as habilidades observadoras de este mozo. Durante a viaxe, Darwin observou a especiación nas pequenas illas do Pacífico, e xunto con observacions xeolóxicas abrironlle os ollos.

Pero Darwin, non é só un home de ciencia. Darwin significa a ética, e a loita dun home pola verdade (independientemente das súas conviccións). É triste coñecer que a teoría que hoxe goberna a bioloxía estivo agachada na mente do seu creador durante mais de vinte anos, por medo a rexeitamentos relixiosos. Nin Darwin mesmo cría o que dicia, pero él sabía que era verdade e atormentabase pensando o daño que faría á súa esposa os seus descubrementos.

Esta foi a historia dun home superado pola ciencia, polo destino e sobre todo pola honestidade. Unha historia que nos parece lonxana nestes tempos de modernidade, pero que non queda desfasada ainda que hoxe non sería posible por dous aspectos: os valores da xente non son relixiosos (son económicos) e a ciencia establecida cada vez é mais heterodoxa e non da lugar a discusión.

Por sorte, a alguns desencantados coa ciencia quedannos as tertulias nos bares, nos foros especializados ou nos blogs para seguir dandonos conta de que ciencia non é só traballo e coñecemento, se non tamén imaxinación é ética.